Πράσινο φως στη documenta 14 για τους αρχαιολογικούς χώρους

Η απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου ήταν ομόφωνη. Ο σεβασμός με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι διοργανωτές τα μνημεία, έκαμψε όλες τις αντιρρήσεις για την εγκατάσταση έργων σύγχρονης τέχνης στους αρχαιολογικούς χώρους του Φιλοπάππου και του Λυκείου Αριστοτέλη, από τον Απρίλιο έως τον Ιούλιο 2017.

Μετά την αναβολή της γνωμοδότησης πριν από δυο βδομάδες, το θέμα επανήλθε χτες στο Συμβούλιο, όπου οι όποιες επιφυλάξεις και απορίες λύθηκαν, μετά τις διευκρινίσεις που έδωσε η διευθύντρια του καλλιτεχνικού γραφείου της Documenta στην Αθήνα, Μαρίνα Φωκίδη. Στη συνεδρίαση παρέστη και ο Κρίστομπαλ Μαρτίνεζ, που συμμετέχει στην αμερικανική διεπιστημονική ομάδα καλλιτεχνών Postcommodity, η οποία πρότεινε την παρουσίαση της μουσικής σύνθεσης «The Ears Between Worlds Are Always Speaking» στον αρχαιολογικό χώρο του Λυκείου.

Το μονοπάτι του Πικιώνη

Το έργο, δομημένο με τη μορφή όπερας και αποτελούμενο από μελωδικούς διαλόγους-αφηγήσεις, θα ενεργοποιείται από δύο κανάλια υπερκατευθυνόμενου ήχου, το οποίο και θα επαναλαμβάνεται ανά διαστήματα, με τους συμμετέχοντες στη μουσική σύνθεση να μιλούν στη μητρική τους γλώσσα (οι Postcommodity κατάγονται από τους Ινδιάνους της Αμερικής).

Ο Κρίστομπαλ Μαρτίνεζ ήρθε από το Φοίνιξ της Αριζόνας ειδικά για το σκοπό αυτό, δηλαδή να συναντήσει τα μέλη του ΚΑΣ και να εκφράσει την τιμή που νιώθει που το Συμβούλιο συζητά το έργο του, ενημερώνοντας ταυτόχρονα ότι έλαβε υπόψη του όλες τις παρατηρήσεις που ειπώθηκαν στο προηγούμενο Συμβούλιο. Είναι multimedia artist, αλλά και καθηγητής Ρητορικής στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας, τόνισε επίσης ότι το έργο αυτό αποτελεί φόρο τιμής στον Αριστοτέλη, καθώς και στην περιπατητική διαδικασία, η οποία συνάδει με τη βιωματική εκμάθηση στο δυτικό πολιτισμό. «Όταν ήμουν παιδί, ο παππούς μου με πήγε βόλτα και μου δίδαξε ένα μάθημα», είπε χαρακτηριστικά.

Λόφος Φιλοππάπου

Στο λόφο του Φιλιππάπου, στο μονοπάτι του Δημήτρη Πικιώνη, η Ρεμπέκα Μπέλμορ θα τοποθετήσει μικρή σκηνή από μάρμαρο στην οποία οι θεατές θα εισέρχονται για λίγο, ώστε να βλέπουν από εκεί την Ακρόπολη. Το έργο, βάρους 300 κιλών, θα μεταφερθεί με γερανό και έχουν προβλεφθεί όλες οι λεπτομέρειες για τους κραδασμούς.

Η Μπέλμορ προτείνει τη σκηνή σε ανάμνηση  των κατοικιών των ιθαγενών του Καναδά, που είναι μέρος της δικής της κουλτούρας, ενώ σήμερα είναι αρχιτεκτονικό στοιχείο διαφόρων πολιτισμών, κατοικία για πρόσφυγες. Το μάρμαρο επελέγη εξαιτίας της μνημειακής όψης του υλικού και ταυτόχρονα δείχνει τη δυσκολία μετακίνησης του υλικού, ως μεταφορά των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες ταξιδεύοντας από χώρα σε χώρα.

—

Σχετικά άρθρα: “Πόσο προκλητική μπορεί να είναι η DOCUMENTA στην Αθήνα του 2016;”, γράφει η Αργυρώ Μποζώνη